Oven gedroogde tomaten

 

De zon laat het afweten vandaag, maar dat is geen probleem voor het maken van deze tomaten. Belangrijker nog, deze variant is veel lekkerder als de gedroogde tomaten welke doorgaans in de supermarkt te koop zijn. De zon gedroogde tomaten uit een potje zijn vaak nog wat taai en zijn gedrenkt in olie. Dat is waarom ik mijn eigen tomaten droog. In de oven.

Op de grote bakplaat spreid ik de gehalveerde tomaten, voeg wat druppels olijfolie erover en strooi er vervolgens kruiden bovenop. Met de kruiden kan naar eigen smaak gevarieerd worden. De basis is basilicum, oregano, tijm en peterselie, maar kan naar eigen smaak en gebruik aangepast worden.

Omdat ik de oven toch opstart en er plaats is voor een grote bakplaat maak ik een grote hoeveelheid in één keer. Mijn oven gedroogde tomaten gebruik ik o.a. in salades, over een pizza of flammkuchen. Zelfs op een boterham met kaas. 

Oven gedroogde tomaten

Ingrediënten:

500 gram kerstomaten of kleine trostomaten

olijfolie

mix van gedroogde kruiden met o.a. basilicum, oregano, tijm en peterselie

peper en zout naar smaak

Attributen:

grote bakplaat

bakpapier

Werkwijze:

Verwarm de oven tot 100 graden.

Leg een vel bakpapier op de bakplaat.

Halveer de tomaten en plaats deze op de bakplaat. Sprenkel er wat druppels olijfolie over en strooi de kruidenmix over het geheel.

Schuif de bakplaat in het midden van de oven en laat de tomaten langzaam drogen. Dit proces kan 1,5 tot 2 uur in beslag nemen. Het ligt eraan hoe groot de tomaten zijn en hoever gedroogd je ze wilt hebben.

Als het resultaat je goedkeuring kan hebben, haal je de bakplaat uit de oven en laat je de tomaten afkoelen. 

De tomaten zijn ongeveer een week in een afgesloten bakje en gekoeld houdbaar.

Smullen maar!

Cranberry chutney met peer en gember

De gedroogde cranberry's kom je het hele jaar wel tegen in het schap bij de andere gedroogde vruchten zoals abrikozen, pruimen en vijgen. Maar tegen het eind van het jaar liggen er volop verse cranberry's in de supermarkt of bij de groenteboer. Ik wacht dan geduldig af want zodra de feestdagen achter de rug zijn, daalt de prijs en dan sla ik mijn slag. Een deel van mijn aankoop 'verdwijnt' voorlopig in de vriezer en een deel verwerkt ik direct in een compote of in een chutney.

Zowel de compote en de chutney combineren goed bij gebraden rollades, wild of zomaar een broodje kaas.


Cranberry chutney met peer en gember

Ingrediënten:

75 milliliter wijnazijn
water
50 gram gehakte stemgember
1 ui, gesnipperd
1 kaneelstokje
1 theelepel chili vlokken
rasp van 1 citroen
rasp van 1 sinaasappel
340 gram verse cranberry's
2 peren (Doyenne du Comice), in blokjes gesneden
125 gram donkerbruine basterdsuiker
125 gram rozijnen

Attributen:

1 sauspan
3 schone jampotjes
1 theedoek


Werkwijze:

Kook de jampotjes en de deksels uit en zet weg op een schone theedoek.

Doe de wijnazijn, de gember, de ui, kaneelstokje, rasp van citroen en sinaasappel in de sauspan en breng aan de kook. Laat 10 minuten zachtjes doorkoken.

Voeg de cranberry's, de peren, bruine suiker en rozijnen toe en laat 30 minuten zachtjes koken. Voeg eventueel wat water toe. Verwijder het kaneelstokje.
Voeg de chili vlokken toe en breng op smaak met zout.

Schep de massa in de jampotjes, vul deze tot aan de rand en sluit direct met de deksel. Let op verbranding van je handen. De massa is erg heet.
Zet de afgesloten potjes omgekeerd op een schone theedoek en laat verder afkoelen.

De afgesloten potjes donker en koel bewaren. Houdbaarheid is te vergelijken met eigengemaakt jam.

Smullen maar!

Rode pesto

Tijdens de lange winteravonden is het heerlijk relaxen bij de haard met een wijntje en een hapje. Bij voorkeur maak ik deze hapjes zelf en ik kies dan graag voor mediterraanse gerechtjes. De zogenaamde tapas. Een favoriet en gemakkelijk te bereiden is een crostini met rode pesto.

Voor deze pesto heb ik allereerst de tomaten in de oven gedroogd. Het voordeel van het zelf drogen van tomaten is dat je de tomaten kan kruiden naar eigen smaak. Het liefst doe ik dat als er lekkere, rode tomaten in de aanbieding zijn. Dat scheelt dan weer in de portemonnee.

Rode pesto

Ingrediënten voor de gedroogde tomaten:

12 grote trostomaten
2 teentjes knoflook
2 eetlepels Italiaanse kruiden
een aantal scheutjes olijfolie

Attributen:

Bakblik
Bakpapier
Knoflookpers

Werkwijze voor de gedroogde tomaten:

Verwarm de oven tot 110 graden (heteluchtoven 100 graden).
Bekleed een bakblik met bakpapier.
Was de tomaten en snijd deze door midden, verwijder de steelaanzetten en schik alle helften op het bakblik.

Strooi de kruiden over de tomaten en verdeel de geperste knoflook erover. Besprenkel het geheel met de olijfolie.
Schuif het bakblik in de oven. Laat de tomaten drogen in ongeveer 3 uur of zolang als nodig is. De tomaten mogen niet aanbranden. Zet de temperatuur zo nodig lager.

Laat de gedroogde tomaten afkoelen tot gebruik.

Ingrediënten voor de rode pesto

De hierboven genoemde gedroogde tomaten
2 eetlepels pijnboompitten
2 teentjes knoflook
100 gram gegrilde rode paprika (uit een potje)
een handvol verse basilicum
25 gram Parmezaanse kaas (geraspt)
Extra vierge olijfolie (zoveel als nodig is)
1 theelepel chili vlokken
Zwarte peper uit de molen

Attributen:

Koekenpan
Keukenmachine
1 schoon jampotje

Werkwijze voor de rode pesto

Rooster de pijnboompitten in een droge koekenpan totdat deze lichtbruin kleuren. Maak de knoflookteentjes schoon, halveer ze en verwijder de steeltjes.

Voeg de gedroogde tomaten, pijnboompitten, knoflook, paprika, basilicum en de geraspte kaas in de keukenmachine en draai tot een gladde massa. Voeg een scheutje olijfolie toe en draai kort totdat deze is opgenomen. Kijk of het resultaat smeuïg genoeg is. Eventueel kan je nog een klein scheutje toevoegen.

Roer de chili vlokken door de massa en draai wat zwarte peper uit de molen erbij.

Doe de rode pesto in een schoon jampotje. Deze is, in de koelkast bewaard, ongeveer een week houdbaar. Eventueel kan je een deel invriezen voor later gebruik.

Smullen maar!

Chilisaus

Chilisaus

Ingrediënten:

5 teentjes knoflook
4 Spaanse pepers
20 gram gember
125 gram suiker
100 milliliter rijstazijn
50 milliliter water
1 citroengrasstengel
arachideolie
1 citroen
zout naar smaak

Bereidingswijze:

Breng de suiker samen met de azijn en het water aan de kook.

Hak de knoflook en gember fijn. Snijd de Spaanse peper en de citroengrasstengel in reepjes. Fruit dit allemaal in wat arachideolie aan. Blus af met het sap van de citroen en voeg dit toe aan het water met suiker en azijn wat aan de kook gebracht is. Laat dit ongeveer 10 minuten koken tot de gewenste dikte. Hoe langer het kookt hoe stroperiger het wordt.

Eenmaal de gewenste dikte bereikt, verwijder de pan van het vuur en voeg een snufje zout aan toe.

Pureer het geheel fijn met een staafmixer.

Smullen maar!

Mayonaise met smaak van Friese droge worst

In de trant van nieuwe mayonaise met verrassende smaken als rozemarijn/zeezout, limoen/peper en zwarte truffel, heb ik ook een heerlijke toevoeging gevonden. In het kookboek "Friese Liefde", Koken met streekproducten staat deze variant genoemd.

De kruiden die gebruikt worden in een Friese droge worst vind ik ook goed combineren met een eigengemaakte mayonaise.

Mayonaise met Friese worst smaak

Ingrediënten:

1 eidooier
2 deciliter arachideolie
1 verse Friese droge worst
1 eetlepel witte wijn azijn
1/2 eetlepel mosterd
zout en peper naar smaak

Attributen:

steelpan
mixer of een garde

Werkwijze:

Snijd de worst in stukken en voeg deze met de olie in een steelpan. Verwarm de olie tot ongeveer 50 graden en laat de smaak van de worst circa 4 uur op deze temperatuur in de olie trekken. Zeef de olie en laat afkoelen.

Meng de eidooier met een snufje zout, de mosterd en de azijn. Voeg de olie in een heel dun straaltje en al mixend (of roerend met een garde) langzaam toe. Net zolang totdat een mooie mayonaise ontstaat. Het kan zijn dat niet alle olie gebruikt wordt. Eventueel verder op smaak brengen met vers gemalen peper en zout.

Smullen maar!

Eigengemaakte ketchup

Bij patat, frikandel, hamburger of een hotdog hoort niet alleen mayonaise maar ook ketchup. En wat is lekkerder dan eigengemaakte. Eenvoudig en goedkoop, vers en zonder toevoegingen van chemische smaakmakers of middelen om de houdbaarheid te verlengen. Dit laatste is ook niet nodig want deze saus gaat helemaal op!

Onderstaand recept kwam ik tegen in de reclamefolder van de plaatselijke supermarkt. In dezelfde week waren ook de trostomaten in de aanbieding. Eens en te meer reden of de saus te maken. Deze keer heeft de saus een traditionele smaak, maar je kan ook experimenteren met verschillende kruiden of pepers.

Eigengemaakte ketchup

Ingrediënten:

2 eetlepels olijfolie
1 grote ui, kleingesneden
3 trostomaten, kleingesneden
1 teentje knoflook, fijngehakt
2 eetlepels tomatenpuree
2 eetlepels azijn
1 eetlepel suiker
100 milliliter heet water
Peper en zout naar smaak

Attributen:

pan met een dikke bodem
zeef


Werkwijze:

Fruit de uien met de gehakte knoflook in de olijfolie op een laag vuur totdat ze gaar en glazig zijn. Voeg de tomatenpuree toe en verwarm langzaam gedurende 3 minuten.

Voeg de kleingesneden tomaten toe en laat dit even koken. Zet het vuur laag en blus af met de azijn. Voeg vervolgens de suiker en het hete water toe. Laat de saus inkoken. Breng op smaak met peper en zout.

Zeef de saus en laat afkoelen.

Smullen maar!

Quiche spinazie met gorgonzola

Voor de lunch van afgelopen zondag stond een witlofsoep op het programma. Maar alleen een soep is te weinig voedzaam, vandaar dat er ook een bijgerecht gemaakt werd. Dat is met een quiche eigenlijk nooit een probleem. Je vult het taartdeeg met wat je nog in de koelkast of vriezer hebt liggen. Helaas had ik nog maar 4 plakjes taartdeeg liggen, want anders had ik er zeker meer van willen maken. De combinatie van spinazie en gorgonzola paste goed bij de enigszins bittere smaak van de witlofsoep. Hoewel ik eigenlijk geen winterse gerechten meer wil maken en smachtend wacht op de doorbraak van het voorjaar, past deze soep en de quiche goed op deze winterse dag.

Ingrediënten:

4 plakjes deeg voor hartige taart
100 gram diepvries spinazie
2 sjalotten
1 teentje knoflook
scheut olijfolie
2 zongedroogde tomaten in olijfolie
100 gram gorgonzola
40 gram Parmenzaanze kaas
1 ei
50 milliliter kookroom
boter om in te vetten

Attributen:

Muffinvorm
Beslagkom
Garde
Rasp


Werkwijze:

Verwarm de oven voor op 200 graden (heteluchtoven 185 gaden).

Ontdooi de spinazie. Maak de sjalotten en het teentje knoflook schoon en snijd in fijne snippers. Laat ondertussen de deeglapjes ontdooien. Verbrokkel de gorgonzola en verdeel alvast in vieren. Snijd de tomaten in stukje en verdeel alvast in vieren.

Doe een scheut olijfolie in een pan met dikke bodem. Voeg de snippers sjalotten en knoflook toe en laat dit in een paar minuten glazig worden.Voeg de ontdooide spinazie toe, meng het geheel en laat 5 minuten zachtjes en onder af en toe roeren smoren.

Breek het ei boven een kom. Voeg de kookroom toe en rasp de Parmenzaanse kaas erboven. Klop het geheel met een garde.

Plaats de deeglapjes voorzichtig in de muffinvorm. Vul achtereenvolgens met het spinaziemengsel, de tomaat en de gorgonzola. Schenk als laatste het ei/room/kaasmengsel over de vulling.

Plaats de vorm in het midden van de voorverwarmde oven en bak in 20 minuten gaar en goudbruin.

Smullen maar!

Pompoenchutney

De pompoen is voor mij een groente die ik veel verwerk in mijn keuken. Als hoofdbestanddeel in een warme, smaakvolle soep, als een puree in plaats van de gewone aardappelpuree of zoals nu als een chutney. De zoete smaak van de pompoen combineert goed met een pepertje en gember. Het is puur genieten van dit bijgerecht. Een goede begeleider van een varkenshaasje of in een ovenschotel met de ietwat bittere witlof. Allerlei varianten heb ik inmiddels voorbij laten komen. Er zullen er nog veel meer volgen.

De reden dat ik vandaag gekozen heb om pompoen te gebruiken, is het feit dat mijn huissupermarkt mij via email een persoonlijke aanbieding deed voor een zakje met gesneden pompoenstukjes. Ik koos dus voor het gemak, want ik ben geen held in het snijden van de vaak wat stugge pompoen. En het scheelt in tijd met het totale snijwerk van de overige ingrediënten. Ook had ik nog een paar laatste gekregen appeltjes, die nu allemaal verwerkt zijn.

Pompoenchutney

Ingrediënten:

600 gram gesneden pompoen
2 uien
3 fris zoete appeltjes
1 stukje gemberwortel
1 rode peper
1 theelepel zwarte peperkorrels
400 milliliter witte wijnazijn
250 gram suiker
1 eetlepel zout

Attributen:

1 grote pan met een dikke bodem
4 potjes, goed schoongewassen en gespoeld
staafmixer
Soeplepel
Theedoek

Werkwijze:

Snijd en snipper de uien. Schil de appels en verwijder het klokhuis, snijd vervolgens in blokjes. Doe ui en appel bij de pompoenstukjes en voeg dit alles in de pan.

Schil en rasp vervolgens de gember. Snijd de peper doormidden en verwijder de zaadlijst en pitjes. Hak de rode peper in kleine stukjes. Voeg gember, peper, peperkorrels, suiker, azijn en zout bij het pompoenmengsel.

Breng de pan aan de kook. Leg de deksel half op de pan en laat op een klein vuur ongeveer 1 uur zachtjes koken totdat een dikke massa (zoals jam) ontstaat.

Haal de pan van het vuur en pureer het mengsel.

Vul met hulp van een soeplepel een hoeveelheid in een potje tot aan de rand. Plaats de deksel er direct op en zet het geheel omgekeerd op een theedoek. Vul de rest van de potjes op dezelfde wijze.

Nadat de potjes zijn afgekoeld, kunnen deze weer gedraaid worden. De chutney is ongeveer drie maanden houdbaar.

Smullen maar!

Pittige pompoenpuree

Pompoenen zijn er in vele varianten en op verschillende manieren te bereiden. Persoonlijk vind ik het handig een pompoen in de oven te laten garen en daarna het vruchtvlees uit de schil te scheppen. Daar is niet veel kracht voor nodig. Maar vanavond heb ik het anders aangepakt, alleen dit is niet mijn favoriete manier. Integendeel, ik heb zelfs de hulp ingeroepen van mijn man. Die heeft meer kracht dan ik. Voor het bijgerecht van de avondmaaltijd heb ik de pompoen laten schillen, doormidden gedeeld, van zaadjes en zaadlijsten laten ontdoen en toen in partjes laten snijden. Het makkelijke werkje dat ikzelf onder handen heb genomen was het verder in blokjes snijden.

Met dank aan mijn man is er een heerlijk gerecht ontstaan.

Pittige pompoenpuree

Ingrediënten:

1 ronde pompoen
1 kruimige aardappel
1 ui
1 eetlepel olijfolie knoflook chilipeper
1 half glaasje water
1 dessertlepel chilivlokken
zout en peper naar smaak
Pompoenpitten (voor garnering)

Attributen:

Stamper
Keukenpapier

Werkwijze:

Halveer de pompoen en verwijder de zaadjes en zaadlijsten met een lepel. Snijd de pompoen in parten en daarna in blokjes. Schil de aardappel en snijd in kwarten. Maak de ui schoon en snijd in kleine stukjes.

Zet een middelgrote pan met de olijfolie op het vuur en smoor de gesneden uitjes totdat deze glazig zijn en lichtbruin beginnen te verkleuren. Voeg de aardappel en de pompoenstukjes toe en laat even aanbakken. Blus af met een beetje water. Laat het geheel op een laag vuur smoren totdat de groenten zacht en gaar zijn. Dit duurt ongeveer 15 minuten. Voeg na ongeveer 10 minuten de chilivlokken toe aan het groentenmengsel. Voeg eventueel nog wat water toe.

Bak ondertussen in een met olie ingewreven koekenpan de pompoenpitten lichtbruin en gaar. Haal uit de pan en laat op wat keukenpapier afkoelen.

Giet het aardappel-pompoen mengsel af en stamp de groenten fijn. Voeg zout en peper naar smaak toe.

Serveer de puree met een klein handje pompoenpitten.

Smullen maar!

Patat van zoete aardappel

Soms betekent minderen meer. Ik zal deze uitspraak trachten te verduidelijken. In het kader van het feit dat ik wat wil afvallen laat ik veel producten links liggen. Dikmakers komen dus minder op tafel. Ook beweeg ik nog meer dan voorheen. Veel wandelen en vooral meer (race)fietsen. Het voordeel van een racefiets is dat je op een relatief eenvoudige manier lange tochten kan maken. Je zoeft over het asfalt en omdat je soms uren op je fiets zit, verbruik je veel energie. De reserves moeten nogal eens aangesproken worden. Doordat ik mijn eetgewoontes heb aangepast komt er minder energie binnen dan dat er uiteindelijk verbruikt wordt. En ja, het helpt: Meer bewegen is minderen in kilo's.

Doordeweeks geen wijn of bier meer, minder vlees en geen patat met. Dit betekent dat er meer gevarieerd wordt met alternatieven: water als vervanger van fris of alcoholische dranken, keuze uit verschillende soorten vis en zoete aardappel in plaats van de gewone 'bintjes'. De zoete aardappel kan men op allerlei manieren bereiden en de keuze van vandaag is één van mijn favorieten. Een bijkomend voordeel is dat de bereiding eenvoudig is en niet veel tijd kost.

Patat van zoete aardappel

Ingrediënten:

2 middelgrote zoete aardappels
1 eetlepel paprikapoeder
1 eetlepel oregano
1 eetlepel olijfolie
Zout naar smaak

Attributen:

Bakpapier
Bakplaat
Grote schaal of kom

Werkwijze:

Verwarm de oven voor op 200 graden (heteluchtoven 180 graden).

Leg een vel bakpapier op de bakplaat.

Snijd de aardappels is plakken en daarna in repen. Het is niet nodig de aardappels eerst te schillen. Spoel de repen aardappel met schoon, koud water. Laat de aardappelrepen minstens een half uur in koud water staan.

Verwijder het water en dep de repen aardappel goed droog. Verspreid de repen op het bakpapier op de bakplaat. Besprenkel met de olijfolie en strooi de kruiden erover.

Bak de 'frieten' in ongeveer een half uur in de hete oven of totdat deze krokant en goudbruin zijn. Schep de repen af en toe om zodat alle kanten de kans krijgen om bruin te worden. Het feit dat je de oven steeds open doet is gunstig om het vocht te laten verdampen.

Tot slot: strooi zout naar smaak over de 'frieten'.

Smullen maar!

Gefrituurde kappertjes

Een kleine maar grootse smaakmaker.

Wie doet het niet. Een salade garneren met een extra smaakmaker. Meestal gebruikte ik een paar schaafsels Parmezaanse kaas, kruidige crostini, wat klein gesneden ansjovis filets en/of kappertjes. De kappertjes kwamen dan uit een potje met pekelwater of een standaard olie. Maar sinds ik de gefrituurde kappertjes ontdekt heb, denk ik anders over smaak maken.

De kleine bloemknopjes verkoopt men in een Italiaanse speciaalzaak ook ingelegd in zout. Het is even zoeken; in een supermarkt ben ik ze nog niet tegengekomen. Maar als je ze in huis hebt, is het eenvoudig de kappertjes te bereiden. Een kleine moeite voor een grootse smaak.

Heerlijk over een salade, bonenschotel of over Vitello tonnato. Over mijn eigengemaakte tonijnmayonaise komt geen kappertje meer uit een potje.


Gefrituurde kappertjes

Ingrediënten:

Een handvol in zout gelegde kappertjes
Een ruime bodem neutrale olie (ik gebruik meestal arachideolie)

Attributen:

Keukenpapier
Een pan om te frituren
Een schuimspaan

Werkwijze:

De in zout gelegde kappertjes moeten eerst met water gespoeld worden om het overtollige zout te verwijderen. Daarna nog een uurtje weken in vers water. Spoel de kappertjes wederom en droog voorzichtig en zorgvuldig af.

Verhit de olie in de pan. Test met een enkel kappertje of de olie heet genoeg is. Let op: als er nog teveel aangehecht water op de kappertjes aanwezig is gaat het spetteren!

Doe een handvol kappertjes in de hete olie en frituur deze ongeveer 5 minuten totdat deze goudbruin verkleuren. Haal de kappertjes uit de olie met behulp van een schuimspaan. Laat de kappertjes uitlekken op keukenpapier.

Smullen maar!

Krokante polenta

Een welkome afwisseling: Polenta. Nu eens geen aardappels, pasta of rijst bij de avondmaaltijd. Sinds ik de verschillende bereidingswijzen van dit uit Italië afkomstige gerecht heb ontdekt staat het regelmatig op tafel. Er zijn diverse manieren om deze griesmeel van mais te bereiden. Bijvoorbeeld als een romig papje, maar mijn voorkeur heeft deze variant: Krokant gebakken plakjes die een goede combinatie vormen met vis.

Nadat de gries voldoende gekookt is, wordt de ingedikte massa krachtig op smaak gebracht met geraspte Parmezaanse kaas. Daarna gestort in een lage cakeblik waarin de massa voor minstens 3 uur kan afkoelen. Ik laat het gevulde blik zelfs een nacht in de koelkast koelen. De volgende morgen snijd ik er plakjes van of maak er met een steker rondjes van en gebruik wat ik nodig heb voor het aantal personen dat komt eten. De rest vries ik in voor een volgende keer. Net zo gemakkelijk.

De plakjes polenta worden door mij licht ingesmeerd met olie en daarna gebakken op de plancha. De stukjes zijn ook makkelijk te grillen of te bakken in een koekenpan. Zelfs kan men er voor kiezen de stukjes nog eens apart te paneren. Veel varianten dus.

Deze polenta heb ik gebruikt in combinatie met mijn eigen gemaakte curry olie.

Krokante polenta


Ingrediënten:

250 gram polenta
0,625 liter water
0,625 liter melk
1 blokje kippenbouillon
62,5 gram boter
62,5 gram Parmezaanse kaas (geraspt)
1 ei (L) (los geklopt)
1 mespuntje nootmuskaat

Attributen:

Grote kookpan
Houten spatel
Cakeblik (33x23x2cm)
Paletmes
Huishoudfolie

Werkwijze:

Vet het cakeblik in met boter en zet opzij.

Plaats een grote kookpan gevuld met het water, de melk, de boter, het verbrokkelde bouillon blokje en een mespuntje nootmuskaat op het vuur en breng het krachtig aan de kook.
Voeg de polenta al roerend met een houten spatel toe. Blijf roeren en laat het 3 minuten koken. Zet dan het vuur op de laagste stand.

Voeg de geraspte kaas toe en roer deze goed door. Vervolgens kan het los geklopte ei toegevoegd worden. Blijf nog even roeren totdat alle ingrediënten voldoende gemengd zijn. Zet het vuur uit.

Stort de polenta in het ingevette cakeblik. Druk de massa goed in de hoeken en strijk met behulp van het paletmes de bovenkant glad en gelijk aan de randen.

Dek het blik af met huishoudfolie en zet weg om af te koelen. Bewaar tot de volgende dag in de koelkast.

Steek rondjes uit de massa of snij er gelijke, rechthoekige of wigvormige, plakken van.

Smullen maar!

Aardappelpuree

Bij de Belgische gehaktballen van mijn vorige blog serveerde ik aardappelpuree. Niet zomaar een puree, maar op smaak gebracht volgens het recept uit het kookboekje "Hét vleesboek!". Hier staan niet alleen allerlei vleesbereidingen beschreven, maar ook heerlijke bijgerechten. Een boekje vol verrassingen, smaken en suggesties voor doodgewone ingrediënten en gerechten. De combinaties zijn verrassend en erg smakelijk.

De vermelding van karnemelk bij de ingrediëntenlijst trok mijn aandacht. Je moet er van houden, want je proeft het terug in het uiteindelijke resultaat. Lekker verfrissend en toch romig, maar niet te zwaar. Dit aardappelgerecht wilde ik daarom graag delen.

Aardappelpuree

Ingrediënten:

1 kilo kruimige aardappels
1 theelepel olie
100 gram boter
100 milliliter karnemelk (of volle melk)
100 milliliter slagroom
vers gemalen nootmuskaat
zout en peper naar smaak

Attributen:

Pureestamper

Werkwijze:

Schil de aardappels en snijd in gelijke stukken. Doe de aardappels in een pan en giet water erbij tot ze half onder staan.
Voeg olie toe aan het water en zout naar smaak. Kook de aardappels met de deksel op pan in circa 20 minuten gaar.

Verhit ondertussen al roerend de boter, karnemelk en slagroom in een steelpan tot het mengsel gloeiend heet is.

Prik in de aardappels om te kijken of ze gaar zijn. Giet het water uit de pan en laat de aardappels op een laag vuur nog even uitdampen totdat ze mooi droog zijn.

Pureer de aardappels terwijl deze nog heet zijn. Voeg het kokendhete melkmengsel toe aan de puree en roer het glad. Breng op smaak met de nootmuskaat, peper en zout.

Smullen maar!

Pittige komkommer in zoetzuur

Komkommertijd. Dit geeft mij de gelegenheid een aantal potten met zoetzure komkommers in te maken. Een werkje dat niet eens zoveel tijd in beslag neemt. Leuk om te doen en nu de komkommers voor een aangename prijs in de winkels liggen geeft dit werkje nog eens extra voldoening.

De vier komkommers uit onderstaand recept zijn genoeg voor 3 weckpotjes van 0,5 liter. Let er wel op dat de potjes en de sluitelastieken goed schoon zijn. De potjes heb ik van te voren in de vaatwasmachine op hoge temperatuur gewassen. Eventueel kan je de potjes in een grote pan kokend water met soda uitkoken. Nadat de potjes uit het water gehaald worden moeten ze nog wel even met heet water nagespoeld worden. De elastieken heb ik in een apart sopje met afwasmiddel gewassen.

Pittige komkommer in zoetzuur

Ingrediënten:

4 komkommers
1 rode uien
1 liter blanke azijn
250 gram kristalsuiker
1 theelepel zout
1 verse rode peper


Werkwijze:

Schil de komkommers. Snij ze in de lengte doormidden, haal het zaad eruit en schaaf of snij de komkommers in dunne plakjes.

Verwijder de schil van de ui en snij deze door de helft. Snij de helften in dunne ringen. Meng de ringen met de komkommerplakjes.

Was de peper, verwijder de steel en wrijf tussen je handen, met de opening naar beneden, alle zaadjes uit de peper. Snijd de peper in ringetjes.

Verwarm in een pan de azijn. Voeg de suiker, zout en peperringetjes toe. Laat de azijn zachtjes koken tot de suiker en het zout zijn opgelost.

Zeef de peperringetjes uit de azijn, deze kunnen weg. Vul de schoongemaakte potten met de plakjes komkommer en ui. Giet de hete azijn over de komkommer en ui tot alles onder staat. Doe dan de deksel op de potjes en zet ze een nachtje onderste boven.

Koel en donker wegzetten, dan zijn ze wel een jaar houdbaar.

Smullen maar!

Koriander Komkommersalade

Deze salade van komkommer met verse koriander moet natuurlijk ook geplaatst worden op mij blog. Gisteren stond de langzaam gegaarde zalm op het menu welke werd begeleid door dit gerecht. Chefkok Patrick Boisjot toonde tijdens de workshop in Tul en 't Waal op een Lachance fornuis hoe verschillende gerechten gemaakt konden worden en gaf enthousiast uitleg over de smaken en combinaties die tijdens deze clinic geserveerd werden. Ik absorbeerde alle informatie, noteerde de wetenswaardigheden op een notitieblok. Nu kan ik er volop gebruik van maken door zelf de gerechten op tafel te zetten.

In de syllabus van de kookworkhop staan nog meer gerechten die de moeite waard zijn om te delen. Dus binnenkort zal dit vanzelf een vervolg krijgen.

Koriander Komkommersalade

Ingrediënten: voor 4 personen

3 komkommers
1 theelepel rode peper vlokken
1 tray ijsblokjes
1 rode ui
3 centiliter witte wijnazijn
1 hand koriander
suiker
zout

Attributen:

Dunschiller
Schaal
Koksmes
Kom/schaal

Werkwijze:

Schil de komkommer. Schaaf met behulp van een dunschiller (of kaasschaaf) lange stroken, zoals tagliatelle, van de komkommer. Gebruik alleen het vruchtvlees en stop zodra je de zaadlijst ziet verschijnen.

Snijd of schaaf de rode ui in dunne ringen. Spoel de uiringen af met koud stromend water.

Hak de koriander met behulp van een koksmes.

Doe de komkommerstroken en de uiringen in een schaal. Bestrooi met zout, rode peper vlokken, gehakte koriander, witte wijnazijn en de ijsblokjes.

Laat het geheel minstens een uur intrekken.

Laat het geheel uitlekken boven een nieuwe kom/schaal. Zet de uitgelekte komkommer en het vocht apart in de koelkast tot het moment van serveren.

Plaats de komkommerstroken op een bord en serveer het vocht apart in een glaasje of kopje.


Smullen maar!

Rabarbermoes

Elk weekend maak ik een fietstocht naar een Landwinkel om verse melk en eieren te kopen. Deze boerderijwinkel heeft naast deze verse producten ook een groot aanbod van andere bij Landwinkel aangesloten boerderijen of kwekerijen. Alles wel onder de noemer streekproducten. Soms kom ik daar leuke verrassingen tegen. Zo ook op de afgelopen nogal regenachtige zondag.

In eerste instantie wilde ik de wekelijkse fietstocht overslaan, maar ik vond toch nog een momentje dat het niet meer zo hard regende. Ik durfde de rit aan te vangen. Helaas duurde deze korte opleving maar even, want ik kwam doorweekt aan bij de boerderij. Gelukkig word ik altijd hartelijk en warm ontvangen. Dan vergeet je direct de natte spijkerbroek en de fikse tegenwind. Op terugrit zat de wind dus wel mee.

Ik kocht een bos jonge rabarberstengels met een verhaal. Normaal gesproken verkoopt de boerin geen groente of fruit buiten haar eigen leveranciers om. Deze rabarber kwam uit de moestuin van haar moeder. Om gezondheidsredenen moest haar moeder uit de nabijgelegen boerderij en werd erf en moestuin ontruimd. Zo vroeg in het jaar stond er eigenlijk nog niets in de moestuin, maar de rabarber was wel uitgelopen en stond er al fier bij. Kleindochter opperde het idee de stengels te oogsten en in de boerderijwinkel te verkopen. Van de opbrengst koopt kleindochter nu een boeket bloemen en brengt deze bij haar grootmoeder. Een mooie geste op deze Moederdag.

Met een warm gevoel en een heerlijke aanwinst kon de plenzende regen op de terugweg mij niet meer deren.


Rabarbermoes

Ingrediënten:

750 gram jonge rabarberstengels
20 tot 50 gram suiker
geraspte schil van een halve citroen
1 kaneelstokje

Werkwijze:

Snijd de steelaanzet en het blad van de rabarber. Trek eventueel de schil af. Bij jonge rabarber is dat niet nodig.

Snijd de stengels in stukjes van ongeveer 3 centimeter en was deze zorgvuldig af.

Doe de rabarber met aanhangend water in een grote pan. Gebruik hiervoor geen aluminium pan.
Breng de rabarber op een matig vuur aan de kook.

Voeg de geraspte citroen schil toe en het stukje kaneel.

Roer regelmatig en laat 10 minuten zachtjes koken.

Haal de pan van het vuur en verwijder de kaneel. Roer de suiker naar eigen smaak erdoor.

Serveer de moes warm of koud.


Smullen maar!

Rode kool

Rode kool uit een glazen potje, van een welbekend merk, smaakt over het algemeen best goed. Maar een pan met eigen gemaakte kool is toch vele malen lekkerder en is niet moeilijk te bereiden. Met de juiste ingrediënten maak je een ouderwets lekkere rode kool klaar.

Eén van de benodigdheden is een goede rode wijn. Toevallig had ik voor het weekend een mooie Spaanse rode wijn uit Catalunya in huis gehaald. Deze wijn van de Tempranillo druif is ook ideaal voor gebruik in de keuken. Ik heb er voor gezorgd dat niet alle wijn uitgeschonken werd; het restant kon ik zo verwerken in dit winters groenten gerecht.

Een grote pan rode kool is voor twee personen wel erg veel, maar dat is juist een voordeel. Deze groenten kan je goed van te voren maken en in de koelkast bewaren. De kool zal er alleen maar lekkerder op worden. Ook kan je een gedeelte voor later gebruik invriezen, de smaak zal er zeker niet onder leiden.

Gecombineerd met gebakken bloedworst en appel is dit een heerlijke avondmaaltijd.

Rode kool

Ingrediënten:

1 rode kool
50 gram roomboter
1 ui
100 gram suiker
1 theelepel zout
2 kruidnagels
1 kaneelstokje
2 laurierblaadjes
150 milliliter rode wijn
120 milliliter witte wijn azijn
Grof gemalen zwarte peper
2 appels (Elstar)


Bereiding:

Verwijder de stronk en de buitenste bladeren van de kool en snijd deze in vier delen. Verwijder de witte kern en snijd de vier delen overdwars in dunne reepjes.

Verwijder van de ui de buitenste blaadjes, halveer de ui en snijd in ringen.

Smelt de boter in een grote pan met een dikke bodem en fruit de ui totdat deze glazig is. Voeg de suiker, het zout, de kruidnagels, het kaneelstokje en de laurierblaadjes toe. Meng dit voor even en voeg de rode kool erbij. Schenk de wijn en azijn over de kool en voeg wat grof gemalen peper naar smaak toe.

Schil de appels, verwijder het klokhuis en snijd de appels in vieren. Leg de stukjes appel bovenop de kool.

Stoof, met de deksel op de pan, de kool in ongeveer 1 uur gaar. Roer af en toe om aanbranden te voorkomen. Laat de kool niet te gaar worden en zorg dat er nog een lekker ‘bite’ blijft.


Smullen maar!

Gestoofde prei met gember

Prei, wie kent deze groenten niet. Populair en gebruikt over de hele wereld. Niet alleen in de Hollandse keuken, maar wordt vaak ook verwerkt in Oosterse of Italiaanse gerechten.

Vroeger, bij mij thuis maakte mijn moeder 's winters bijna wel elke week prei. Gekookt in een bouillon van een mergpijpje en geserveerd met een sausje van boter, bloem, melk en een scheutje azijn. Prei stond in de winter vaak op het menu, want in de moestuin van opa werd deze groenten volop verbouwd. November was de tijd om te oogsten en de stengels prei werden ingekuild om bewaard te worden. Echter, als het langere tijd ijskoud was en ver onder nul kon opa de prei niet komen brengen, want de wintervoorraad (de kuil) was dan volledig bevroren en niet meer toegankelijk. Gelukkig zijn tegenwoordig andere mogelijkheden om groenten en fruit te bewaren of zelfs te verbouwen.

Ik laat in dit recept prei van een andere kant zien.

Gestoofde prei met gember

Ingrediënten: voor 4 personen

4 preien (ca. 800 gram)
½ halve sinaasappel
1 eetlepel citroensap
1 eetlepel sojasaus
1 eetlepel olie
2 eetlepels bakgember
2 druppels tabasco
1 à 2 theelepels allesbinder


Werkwijze:

Preien schoonmaken. Stengels in lengte halveren, wassen en schuin in stukken snijden van ca. 5 centimeter lang.

Sinaasappel uitpersen.

In een pan met een dikke bodem sinaasappelsap, citroensap, sojasaus, olie, gember en tabasco al roerend aan de kook brengen. Prei erdoor scheppen en afgedekt op een halfhoog vuur zachtjes laten koken. Af en toe omscheppen.

Prei binden met allesbinder.

Serveren met witte rijst en Oosters gekruide en gebakken kipblokjes.


Smullen maar!

Perkedel Oedang (gebakken visballetjes)

Vandaag staat er op het menu weer een Indonesische maaltijd. De voorbereidingen zijn al vroeg begonnen. Sambal goreng telor heb ik ’s morgens als eerste gemaakt, want dan kan de smaak van de hete saus nog lekker in de eieren trekken. De ingrediënten voor de nasi staan al klaar. De witte rijst is gaar, maar moet nog goed afkoelen. Een goede afgekoelde en droge korrel geeft het beste resultaat voor een schotel nasi goreng (gebakken rijst).

Met de gebakken visballetjes heb ik vandaag weinig bemoeienis gehad. Mijn man heeft alle werkzaamheden op zich genomen tot en met het bakken van de balletjes. Ik heb alleen de balletjes met eigen handen gedraaid. En natuurlijk mocht ik één van de eerste gebakken visballetjes proeven.

Heerlijk! Geserveerd met een Thaise Sweet Chilli saus is dit gerechtje op z’n allerlekkerst.

Perkedel Oedang (Gebakken visballetjes)

Ingrediënten:

250 gram garnalen
200 gram klapper
1 ei
1 eetlepel maizena
2 grote uien
3 teentjes knoflook
1 rode lombok
1 theelepel ketoembar
½ theelepel djinten
1 theelepel suiker
Zout
Arachide olie

Attributen:

Keukenmachine
Wok


Werkwijze:

Pel de uien en de knoflook en hak ze fijn.

Was de lombok, verwijder de zaadjes en hak deze fijn.

Hak de garnalen in kleine stukjes.

Doe de uien, knoflook, lombok, ketoembar, djinten, suiker en wat zout in een keukenmachine en maal het mengsel fijn.

Meng de garnalen, klapper en het fijngemalen mengsel goed door elkaar.

Klop het ei met de maizena en kneed het goed door de massa.

Vorm met de hand kleine balletjes en bak deze in een wok met hete olie goudbruin.

Selamat makan!

Eekhoorntjesbrood met kerstomaten

Gerechten met paddestoelen horen bij de herfst. Recepten met deze "groenten" staan in dit jaargetijde in bijna elk magazine. Het woord groenten staat bewust tussen aanhalingstekens, want de paddestoelen vallen hier namelijk niet onder. Het zijn een schimmels of wel zwammen. De champignon is de bekendste, maar zeker niet de meest smakelijkste. Het heeft een vrij neutrale smaak, maar kan daardoor wel in vele gerechten worden toegepast.

Verschillende soorten paddestoelen zijn het gehele jaar jaar wel te koop in de Nederlandse winkels. Van de gewone champignon tot cantharel, oesterzwam of shiitake. Maar toen ik vorige week op zoek ging naar eekhoorntjesbrood kwam ik bedrogen thuis. Bij zowel de plaatselijke supermarkt als bij mijn groentenboertje kreeg ik nul op rekest. Deze paddestoel wordt door deze winkels alleen tijdens de kerstperiode ingekocht.

Mijn zoektocht werd beloond tijdens het winkelen bij een groothandel. Op de groente-afdeling was volop keus. Voldoende om het bijgerecht te maken. Deze serveerde ik naast gebraden kipfilet met prei.


Eekhoorntjesbrood met kerstomaten


Ingrediënten:

500 gram eekhoorntjesbrood, schoongemaakt
300 gram kerstomaten
100 milliliter witte wijn
50 gram ui
50 gram boter
1 teentje knoflook
1 theelepel gedroogde tijm
zout en peper

Werkwijze:

Snipper de ui en het teentje knoflook. Fruit deze in de boter voor ongeveer 2 minuten. Voeg de kerstomaten heel toe en laat deze 5 minuten garen op een middelhoog vuur.

Snijd het eekhoorntjesbrood in plakjes en doe deze bij de tomaten in de pan. Strooi een theelepel gedroogde tijm toe. Schenk de wijn erbij en laat het geheel 6 tot 8 minuten garen op een middelhoog vuur.

Voeg naar smaak zout en peper toe.

Smullen maar!