woensdag 30 september 2015

Pittige pompoenpuree



Pompoenen zijn er in vele varianten en op verschillende manieren te bereiden. Persoonlijk vind ik het handig een pompoen in de oven te laten garen en daarna het vruchtvlees uit de schil te scheppen. Daar is niet veel kracht voor nodig. Maar vanavond heb ik het anders aangepakt, alleen dit is niet mijn favoriete manier. Integendeel, ik heb zelfs de hulp ingeroepen van mijn man. Die heeft meer kracht dan ik. Voor het bijgerecht van de avondmaaltijd heb ik de pompoen laten schillen, doormidden gedeeld, van zaadjes en zaadlijsten laten ontdoen en toen in partjes laten snijden. Het makkelijke werkje dat ikzelf onder handen heb genomen was het verder in blokjes snijden.

Met dank aan mijn man is er een heerlijk gerecht ontstaan.

Pittige pompoenpuree

Ingrediënten:

1 ronde pompoen
1 kruimige aardappel
1 ui
1 eetlepel olijfolie knoflook chilipeper
1 half glaasje water
1 dessertlepel chilivlokken
zout en peper naar smaak
Pompoenpitten (voor garnering)

Attributen:

Stamper
Keukenpapier

Werkwijze:

Halveer de pompoen en verwijder de zaadjes en zaadlijsten met een lepel. Snijd de pompoen in parten en daarna in blokjes. Schil de aardappel en snijd in kwarten. Maak de ui schoon en snijd in kleine stukjes.

Zet een middelgrote pan met de olijfolie op het vuur en smoor de gesneden uitjes totdat deze glazig zijn en lichtbruin beginnen te verkleuren. Voeg de aardappel en de pompoenstukjes toe en laat even aanbakken. Blus af met een beetje water. Laat het geheel op een laag vuur smoren totdat de groenten zacht en gaar zijn. Dit duurt ongeveer 15 minuten. Voeg na ongeveer 10 minuten de chilivlokken toe aan het groentenmengsel. Voeg eventueel nog wat water toe.

Bak ondertussen in een met olie ingewreven koekenpan de pompoenpitten lichtbruin en gaar. Haal uit de pan en laat op wat keukenpapier afkoelen.

Giet het aardappel-pompoen mengsel af en stamp de groenten fijn. Voeg zout en peper naar smaak toe.

Serveer de puree met een klein handje pompoenpitten.

Smullen maar!

dinsdag 29 september 2015

Bonenschotel



De gefrituurde kappertjes, die ik vorige week op mijn blog publiceerde, hebben wederom een bestemming gevonden. Niet alleen als smaakmaker over de salade die ik als bijgerecht serveerde bij de patat van zoete aardappel, maar ook over de bonenschotel die ik voor vandaag gemaakt heb. Ook nu weer een variatie die niet veel vet maar wel veel energie bevat en boordevol smaak zit.

Men kan er voor kiezen droge bonen voor dit gerecht te gebruiken en deze een nacht te laten weken, maar ik koos voor het gemak van een blik met Borlottibonen. De haricot verts zijn wel vers. De bonenschotel smaakt het beste als men deze lauwwarm serveert.

Bonenschotel

Ingrediënten:

225 gram Borlottibonen (1 blik)
250 gram haricots verts
1 grote rode ui
2 teentjes knoflook
1 dessertlepel chilivlokken
1 blik tonijn op olijfolie
10 cherrytomaten
1 hand basilicum
1 citroen
1 hand gefrituurde kappertjes

Attributen:

Zeef
Slakom
Zester


Werkwijze:

Maak de haricots verts schoon en kook deze ongeveer 10 minuten in een ruime pan met water. Giet deze af en zet apart.

Laat de Borlottibonen in een zeef uitlekken.

Snijd de ui fijn en fruit deze langzaam in ongeveer 10 minuten in de olijfolie totdat ze glazig en lichtbruin worden. Snijd de knoflook fijn en bak dit even kort mee met de ui. Roer de uitgelekte Borlotibonen met de chilivlokken door het uimengsel en laat nog even zachtjes bakken. Zet het vuur uit.

Giet de tonijn af en verdeel in stukjes. Snijd de cherrytomaten in kwarten en de basilicum in reepjes.

Doe de haricots verts, Borlottibonen, tonijn, tomaten en basilicum in een grote slakom.

Schaaf van de schil van een halve citroen een zeste en voeg dit tezamen met het sap van een halve citroen door het bonenmengsel.

Strooi tot slot een hand gefrituurde kappertjes over de bonenschotel.

Smullen maar!



maandag 28 september 2015

Patat van zoete aardappel



Soms betekent minderen meer. Ik zal deze uitspraak trachten te verduidelijken. In het kader van het feit dat ik wat wil afvallen laat ik veel producten links liggen. Dikmakers komen dus minder op tafel. Ook beweeg ik nog meer dan voorheen. Veel wandelen en vooral meer (race)fietsen. Het voordeel van een racefiets is dat je op een relatief eenvoudige manier lange tochten kan maken. Je zoeft over het asfalt en omdat je soms uren op je fiets zit, verbruik je veel energie. De reserves moeten nogal eens aangesproken worden. Doordat ik mijn eetgewoontes heb aangepast komt er minder energie binnen dan dat er uiteindelijk verbruikt wordt. En ja, het helpt: Meer bewegen is minderen in kilo's.

Doordeweeks geen wijn of bier meer, minder vlees en geen patat met. Dit betekent dat er meer gevarieerd wordt met alternatieven: water als vervanger van fris of alcoholische dranken, keuze uit verschillende soorten vis en zoete aardappel in plaats van de gewone 'bintjes'. De zoete aardappel kan men op allerlei manieren bereiden en de keuze van vandaag is één van mijn favorieten. Een bijkomend voordeel is dat de bereiding eenvoudig is en niet veel tijd kost.

Patat van zoete aardappel

Ingrediënten:

2 middelgrote zoete aardappels
1 eetlepel paprikapoeder
1 eetlepel oregano
1 eetlepel olijfolie
Zout naar smaak

Attributen:

Bakpapier
Bakplaat
Grote schaal of kom

Werkwijze:

Verwarm de oven voor op 200 graden (heteluchtoven 180 graden).

Leg een vel bakpapier op de bakplaat.

Snijd de aardappels is plakken en daarna in repen. Het is niet nodig de aardappels eerst te schillen. Spoel de repen aardappel met schoon, koud water. Laat de aardappelrepen minstens een half uur in koud water staan.

Verwijder het water en dep de repen aardappel goed droog. Verspreid de repen op het bakpapier op de bakplaat. Besprenkel met de olijfolie en strooi de kruiden erover.

Bak de 'frieten' in ongeveer een half uur in de hete oven of totdat deze krokant en goudbruin zijn. Schep de repen af en toe om zodat alle kanten de kans krijgen om bruin te worden. Het feit dat je de oven steeds open doet is gunstig om het vocht te laten verdampen.

Tot slot: strooi zout naar smaak over de 'frieten'.

Smullen maar!

maandag 21 september 2015

Gefrituurde kappertjes



Een kleine maar grootse smaakmaker.

Wie doet het niet. Een salade garneren met een extra smaakmaker. Meestal gebruikte ik een paar schaafsels Parmezaanse kaas, kruidige crostini, wat klein gesneden ansjovis filets en/of kappertjes. De kappertjes kwamen dan uit een potje met pekelwater of een standaard olie. Maar sinds ik de gefrituurde kappertjes ontdekt heb, denk ik anders over smaak maken.

De kleine bloemknopjes verkoopt men in een Italiaanse speciaalzaak ook ingelegd in zout. Het is even zoeken; in een supermarkt ben ik ze nog niet tegengekomen. Maar als je ze in huis hebt, is het eenvoudig de kappertjes te bereiden. Een kleine moeite voor een grootse smaak.

Heerlijk over een salade, bonenschotel of over Vitello tonnato. Over mijn eigengemaakte tonijnmayonaise komt geen kappertje meer uit een potje.


Gefrituurde kappertjes

Ingrediënten:

Een handvol in zout gelegde kappertjes
Een ruime bodem neutrale olie (ik gebruik meestal arachideolie)

Attributen:

Keukenpapier
Een pan om te frituren
Een schuimspaan

Werkwijze:

De in zout gelegde kappertjes moeten eerst met water gespoeld worden om het overtollige zout te verwijderen. Daarna nog een uurtje weken in vers water. Spoel de kappertjes wederom en droog voorzichtig en zorgvuldig af.

Verhit de olie in de pan. Test met een enkel kappertje of de olie heet genoeg is. Let op: als er nog teveel aangehecht water op de kappertjes aanwezig is gaat het spetteren!

Doe een handvol kappertjes in de hete olie en frituur deze ongeveer 5 minuten totdat deze goudbruin verkleuren. Haal de kappertjes uit de olie met behulp van een schuimspaan. Laat de kappertjes uitlekken op keukenpapier.

Smullen maar!



woensdag 16 september 2015

Ricottacakeje met blauwe bessen



Een warm dessert op een natte stormachtige dag. Een afsluiting van een avondmaaltijd. Er komen verrukkelijke geuren uit de oven en met een voldaan gevoel plof ik op de bank.

Dit gerechtje is super eenvoudig te maken. De meeste tijd van de bereiding staat het bakje in de oven. Probleem is dat na de oventijd nog 5 minuten wachttijd nodig is om af te koelen. En dat terwijl de aanbik en de geuren alleen maar lekkerder worden.

De blauwe bessen en de jam komen rechtstreeks van de fruitteler. De oogst van afgelopen zaterdag. Inmiddels ben ik verknocht aan deze bessen en ben een beetje treurig dat het seizoen alweer afgelopen is. Gelukkig heb ik een aardige voorraad aangelegd. In de vrieskast staat een groot aantal doosjes en in de kelderkast nog voldoende potjes jam. In de loop van het jaar kan ik nog verschillende gerechten maken. Taarten, cakejes en desserts, als ik weer een aantrekkelijk recept tegenkom waar ik deze vruchten in kan verwerken, dan zal ik dat zeker weer uitproberen.
Dit recept komt uit de Allerhande.


Ricottacakeje met blauwe bessen

Ingrediënten:

1 bakje ricotta van 250 gram
2 eieren (M)
1,5 eetlepel custardpoeder
100 gram witte basterdsuiker
125 gram blauwe bessen
4 eetlepels blauwebessenjam
0,5 eetlepel balsamicoazijn

Attributen:

Mixer
Beslagkom
4 Soufflébakjes, ingevet

Werkwijze:

Verwarm de oven voor op 175 graden (heteluchtoven 165 graden)

Meng in een beslagkom ricotta, eieren, custardpoeder en basterdsuiker met behulp van de mixer tot een glad beslag.

Blauwe bessen dicht tegen elkaar aan op de bodem van de soufflébakjes leggen. Ricottabeslag erover heen scheppen.
Blauwebessenjam en balsamicoazijn door elkaar roeren en over de cakjes scheppen.

De bakjes in het midden van de voorverwarmde oven gaar en goudbruin bakken.

De cakjes nog 5 minuten, uit de oven, in de vormpjes laten afkoelen. Warm of lauwwarm serveren.

Smullen maar!



dinsdag 15 september 2015

Ovenschotel met pompoen



Niet alleen het weer duidt op het wisselen van de seizoenen, ook het aanbod van 'zo-van-het-land' verse producten verandert. Bijna liep ik de laatste oogst van de blauwe bessen mis. Mijn fietstocht naar de teler in het prachtige buitengebied nabij mijn woonplaats was haast voor niks geweest. Gelukkig kon ik nog twee doosjes van dit frisse fruit meenemen en voor de moeite kocht ik ook nog twee potjes jam. Tot zover was mijn tocht het al waard. Buiten dat, de beweging en verbruikte calorieën komen mijn conditie alleen maar ten goede.

Het is altijd leuk fietsen in deze omgeving. Langs de weg staan veel stalletjes waar allerlei verse producten uitgestald staan. Verse eieren, aardbeien en nu ook appels en peren. Ik heb ook altijd kleingeld bij me om hier aankopen te doen. Je kiest wat je hebben wil en legt het verschuldigde geld in een potje of doosje. Het leukste zijn de pluktuinen waar men kan proeven en zelf oogsten. Een waarlijk genot en leuk te doen met je kinderen of kleinkinderen. Een grote fietstas hangt bijna standaard aan mijn bagagedrager; je weet nooit wat je tegenkomt.

Dat was afgelopen zaterdag ook het geval. Ik ontdekte een kraampje met pompoenen langs het fietspad. Ik twijfelde nog even of de vruchten op het stalletjes alleen maar voor decoratie waren, maar er lag een foldertje met uitleg over de verschillende soorten en gebruik. Ik koos voor een mooi, rond, oranje exemplaar dat verwerkt kon worden in een soep of ovenschotel. Thuisgekomen ben ik gaan surfen op het internet en vond een toepasselijk recept. Op de website Lekkertafelen koos ik het recept van Connie Derks. De gebruikte ingrediënten zijn een beetje naar mijn smaak aangepast en dit is het resultaat.

Ovenschotel met pompoen

Ingrediënten:

1 kilo kruimige aardappelen, geschild
1 kilo pompoen, geschild
1 runderbouillon blokje
2 eieren, los geklopt
1 scheutje melk
2 grote uien
2 eetlepels bloem
700 gram rundergehakt
rode chili vlokken, naar smaak
zout, peper en nootmuskaat, naar smaak
2 teentjes knoflook
4 eetlepels Hot Chilli sauce
zonnebloemolie

Attributen:

Ovenschotel
Plastic zakje
Koekenpan
Stamper

Werkwijze:

Verwarm de oven voor tot 200 graden (heteluchtoven 180 graden)

Vet een grote ovenschaal in met olie.

Schil de aardappelen en pompoen en snij in blokjes.
Zet een pan met ruim water op het vuur en los het bouillonblokje hierin op. Voeg de aardappel- en pompoenblokjes toe. Kook in circa 20 minuten zacht en gaar.

Snij ondertussen de uien in ringen. Doe twee eetlepels bloem met zout, peper en wat chili vlokken in het zakje en schudt door. Haal de ringen uit het zakje en schudt het overtollige meel voorzichtig af.

Laat in een koekenpan 4 eetlepels olie heet worden en bak de uienringen kort. De ringen hoeven alleen glazig te worden en niet helemaal gaar. Haal de ringen uit de pan en zet opzij.

Bak in de achtergebleven olie het gehakt rul met de uitgeperste knoflook en kruid naar smaak met zout, peper en chili vlokken. Verwijder eventueel het teveel aan vocht en bak het gehakt droog.

Giet de aardappelen/pompoenblokjes af. Maak met behulp van een stamper een puree. Voeg de los geklopte eieren toe en naar behoefte een scheutje melk. Breng op smaak met zout, peper en een snufje nootmuskaat.

Vul de ovenschaal met de helft van de puree en verdeel het gehakt over de bodem van puree. Strijk 4 eetlepels hot chilli sauce over het gehakt en verdeel de rest van de puree hierover.

Leg de uienringen als laatste laag over de schotel en zet in de voorverwarmde oven.

Laat 30 tot 45 minuten in de oven garen of totdat de korst bruin kleurt.

Smullen maar!









maandag 14 september 2015

Appeltaart



Kleindochter is weer een jaartje ouder geworden dus het was weer eens tijd een verjaardagstaart te bakken en heb ik een eenvoudige, ouderwets lekkere appeltaart gemaakt. Eerder experimenteerde ik weleens met varianten, maar altijd was het commentaar: "Lekker, maar die van oma (mijn moeder) is toch wel de lekkerste". Ik weet het nu wel, zal voor de verjaardag van de kleine meid niet meer variëren en een alleen maar Oma's appeltaart bakken. De varianten houd ik voor mijzelf. En ja, mijn moeders taart blijft de allerbeste. De oorzaak van deze uitkomst ligt vermoedelijk bij alle sentimenten die er bij horen. Voor elke verjaardag, geboorte, het behalen van een diploma, verloving en jubileum bakte mijn moeder een appeltaart voor onze gezinsleden. Niet alleen mijn broers en ik genoten van deze lekkernij, maar ook onze vrienden en vriendinnen mochten dan meegenieten. De traditie blijft dus in stand en gelukkig kan mijn moeder mijn baksels nog proeven. Het mooie van al is dat zij 'oordeelt' dat mijn taart ook erg lekker is.

Toch wijkt deze taart af van het oorspronkelijke recept, want het is een taart geworden van een pak appeltaart mix van een bekende grootgrutter. Normaal gesproken zou ik een ander pak gekozen hebben, maar het assortiment blijkt weer eens beperkt te zijn. Een zijsprong dan maar. Dat niet alleen: de goudrenetten zijn er ook nog niet. Gelukkig was er een alternatief: De Buitenbeentjes. Deze appels had ik niet eerder gezien of geproefd, echter de buitenbeentjes zijn uitermate geschikt voor een appeltaart of -moes.

Appeltaart

Ingrediënten:

1 pak appeltaartmix
150 gram ongezouten roomboter
1 losgeklopt ei (M)
5 zure appels, geschild en in blokjes
70 gram rozijnen
35 gram suiker
3 theelepels kaneel
1 eetlepel paneermeel

Attributen:

Springvorm van 24 cm
Bakpapier
Mixer met deeghaken
Deegkom
Kwastje

Werkwijze:

Verwarm de oven voor tot 175 graden (heteluchtoven 165 graden).

Doe de boter in de deegkom en mix met de deeghaken tot de boter zacht en romig is.
Voeg de appeltaartmix en 3/4 deel van het losgeklopte ei toe. Mix totdat een stevig deeg ontstaat.

Bekleed de bodem van de springvorm met bakpapier en vet het geheel, inclusief de randen, in met een beetje boter.

Laat een klein deel van de deegbal achter voor de bovenkant. Bedek de bodem en de randen van de vorm gelijkmatig met het deeg.
Bestrooi het paneermeel over de bodem op het deeg.

Meng de stukjes appel, rozijnen, suiker en kaneel en doe in de vorm.

Maak van het overgebleven deeg rolletjes. Vorm hiermee een ruitvorm op de vulling.

Bestrijk met behulp van het kwastje het laatste deel van het losgeklopte ei de deegrolletjes en het deeg aan de zijkanten.

Zet de vorm in het midden van de voorverwarmde oven en bak voor circa 45 tot 60 minuten goudbruin.

Laat de taart in de vorm afkoelen.

Smullen maar!






woensdag 2 september 2015

Curry olie



De schappen in de supermarkt en speciaalzaken staan er vol mee. Allerlei soorten olie met vele verschillende smaakjes. Toch heb ik deze olie zelf gemaakt. Tijdens een workshop heeft een chef-kok deze variant eens getoond en vanaf dat moment was ik verkocht. Niet alleen heeft de olie tal van mogelijkheden om te combineren, maar ook het restproduct, dat overblijft na bereiding, is weer te gebruiken.

Een van de hoofdingrediënten is kerrie en dat is een product dat veel terug komt bij mij in de keuken. Ik maak graag gebruik van currypasta en dat is juist wat overblijft nadat de olie, kerrie en knoflook voldoende tijd heeft gehad om op smaak te komen. De olie wordt gezeefd en een pasta blijft over. Zowel de olie en pasta zijn een paar maanden in de koelkast houdbaar. De pasta gebruik ik bijvoorbeeld om kip of vis in te smeren (rub) voordat het gebakken wordt of de pasta wordt aangewend als basis voor een geurende curry met varkensvlees of vis.

Kerrie bestaat uit een aantal specerijen en de smaak kan behoorlijk verschillen. De samenstelling van een kerrie uit India is anders dan een uit Suriname of Maleisië. Welke kerrie je uiteindelijk gebruikt voor dit recept kan ik moeilijk aanbevelen. Dat is een kwestie van smaak.

Deze olie is één van de ingrediënten die ik gebruikte voor het recept met de krokante polenta.

Curry olie

Ingrediënten:

0,5 liter druivenpitolie
100 gram kerriepoeder
2 teentjes knoflook (geperst)
100 milliliter warm water.

Attributen:

Kleine kookpan met deksel
Garde
Papieren koffiefilter
Schone oliefles met dop
Glazen pot met deksel

Werkwijze:

Meng de kerrie, de geperste knoflook en het warme water in een kleine kookpan. Mix met behulp van een garde tot een kruimige vochtige massa.
Voeg de olie toe en mix het geheel tot een smeuïge massa.

Zet de pan op een middelmatig vuur en breng al roerend aan de kook. Laat even heel zachtjes koken om de geur en smaken wakker te maken.

Als men geen garingsoven gebruikt, moet de pan met deksel ongeveer 3 uur op een heel klein vuur blijven staan.

Ik heb de pan met deksel erop circa 6 uur in de garingsoven laten staan op stand 3. Dat is 90 graden.

Na deze garingstijd zeef je de massa door middel van een koffiefilter en breng de olie over in een glazen fles.
De overgebleven pasta bewaar je in een afgesloten pot.

Smullen maar!




Krokante polenta



Een welkome afwisseling: Polenta. Nu eens geen aardappels, pasta of rijst bij de avondmaaltijd. Sinds ik de verschillende bereidingswijzen van dit uit Italië afkomstige gerecht heb ontdekt staat het regelmatig op tafel. Er zijn diverse manieren om deze griesmeel van mais te bereiden. Bijvoorbeeld als een romig papje, maar mijn voorkeur heeft deze variant: Krokant gebakken plakjes die een goede combinatie vormen met vis.

Nadat de gries voldoende gekookt is, wordt de ingedikte massa krachtig op smaak gebracht met geraspte Parmezaanse kaas. Daarna gestort in een lage cakeblik waarin de massa voor minstens 3 uur kan afkoelen. Ik laat het gevulde blik zelfs een nacht in de koelkast koelen. De volgende morgen snijd ik er plakjes van of maak er met een steker rondjes van en gebruik wat ik nodig heb voor het aantal personen dat komt eten. De rest vries ik in voor een volgende keer. Net zo gemakkelijk.

De plakjes polenta worden door mij licht ingesmeerd met olie en daarna gebakken op de plancha. De stukjes zijn ook makkelijk te grillen of te bakken in een koekenpan. Zelfs kan men er voor kiezen de stukjes nog eens apart te paneren. Veel varianten dus.

Deze polenta heb ik gebruikt in combinatie met mijn eigen gemaakte curry olie.

Krokante polenta


Ingrediënten:

250 gram polenta
0,625 liter water
0,625 liter melk
1 blokje kippenbouillon
62,5 gram boter
62,5 gram Parmezaanse kaas (geraspt)
1 ei (L) (los geklopt)
1 mespuntje nootmuskaat

Attributen:

Grote kookpan
Houten spatel
Cakeblik (33x23x2cm)
Paletmes
Huishoudfolie

Werkwijze:

Vet het cakeblik in met boter en zet opzij.

Plaats een grote kookpan gevuld met het water, de melk, de boter, het verbrokkelde bouillon blokje en een mespuntje nootmuskaat op het vuur en breng het krachtig aan de kook.
Voeg de polenta al roerend met een houten spatel toe. Blijf roeren en laat het 3 minuten koken. Zet dan het vuur op de laagste stand.

Voeg de geraspte kaas toe en roer deze goed door. Vervolgens kan het los geklopte ei toegevoegd worden. Blijf nog even roeren totdat alle ingrediënten voldoende gemengd zijn. Zet het vuur uit.

Stort de polenta in het ingevette cakeblik. Druk de massa goed in de hoeken en strijk met behulp van het paletmes de bovenkant glad en gelijk aan de randen.

Dek het blik af met huishoudfolie en zet weg om af te koelen. Bewaar tot de volgende dag in de koelkast.

Steek rondjes uit de massa of snij er gelijke, rechthoekige of wigvormige, plakken van.

Smullen maar!